Πρόσφατες αναφορές υπονοούν ότι ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, και ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, συζήτησαν την πιθανότητα οι μεταμοσχεύσεις οργάνων να τους χαρίσουν αθανασία. Το γεγονός αυτό προκαλεί ανησυχία, όχι μόνο λόγω της προσωπικής τους επιδίωξης για αιώνια ζωή, αλλά και επειδή ήδη δείχνουν την πρόθεση να κυβερνήσουν τις χώρες τους για άπειρο χρονικό διάστημα. Πιο ανησυχητικό όμως είναι το ότι αυτή η ζωή μπορεί να επεκταθεί και στον ψηφιακό χώρο.
Ήδη από το 2023, ειδικοί στην τεχνητή νοημοσύνη όπως ο Simon See, παγκόσμιος αρχιτέκτονας λύσεων στην Nvidia AI, έχουν μιλήσει για το πώς επαρκή δεδομένα μπορούν να δημιουργήσουν αλληλεπιδραστικές AI εκδοχές ιστορικών προσωπικοτήτων, όπως ο Ναπολέων. Παρόλο που η ιδέα έχει απορριφθεί από πολλούς, φοβούμενους πως τέτοιες ψηφιακές αναπαραστάσεις θα μπορούσαν να αναστήσουν τις φασιστικές ιδεολογίες παρελθόντων δικτατόρων, η πραγματικότητα είναι ότι η Κίνα ήδη έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο γλωσσικό μοντέλο εκπαιδευμένο να συζητά τις φιλοσοφίες του Σι.
Οι ψηφιακές εκδοχές δικτατόρων όπως ο Σι και ο Πούτιν θα μπορούσαν να «ζούν» πολύ περισσότερο από τους προγόνους τους. Ακόμα κι αν δεν καταφέρουν να παρατείνουν τη φυσική τους ζωή με μεταμοσχεύσεις οργάνων, οι «ψυχές» τους θα μπορούν να υπάρχουν με τη μορφή εξελιγμένων ψηφιακών μοντέλων. Οι επιγόνους ή οι ιδεολογικοί κληρονόμοι τους μπορούν να ενισχύσουν την νομιμοποίηση των ηγετικών τους θέσεων, συμβουλευόμενοι ψηφιακά αντίγραφα των ηγετών τους σε κρίσιμα ζητήματα, καθώς και παρέχοντας τους μια «ψηφιακή θέση» εντός της κυβέρνησης. Τα κρατικά μέσα θα ανατρέχουν καθημερινά σε αυτά για να έχουν λόγο στις επίκαιρες διεθνείς και εσωτερικές υποθέσεις, αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές πηγές όπως το «Μικρό Κόκκινο Βιβλίο» του Μάο Τσε Τουνγκ με το “LLM — Leader Language Model”.
Παράλληλα, η Κίνα προωθεί με ένταση την ανάπτυξη διεπαφών εγκεφάλου-υπολογιστή (BCI), με την επιδίωξη να ενσωματωθούν προϊόντα BCI ευρέως έως το 2027 και να καθιερωθεί μια ασφαλής και αξιόπιστη βιομηχανία στον τομέα αυτό μέχρι το 2030, με την ίδρυση δύο με τριών παγκοσμίως επιδραστικών εταιρειών. Αυτές οι τεχνολογίες μπορεί να επιτρέψουν στους ηγέτες αυτούς να κρατήσουν την εξουσία τους ακόμα και ως «εγκέφαλοι μέσα σε κουτιά», η ύπαρξη των οποίων θα είναι εντελώς ψηφιακή και αποσυνδεδεμένη από ανθρώπινο σώμα.
Αν και οι πολίτες, ακόμα και σε ολοκληρωτικά καθεστώτα που γνωρίζουν ότι η ψήφος τους είναι άνευ σημασίας, πιθανότατα δεν θα αποδεχθούν ποτέ να κυβερνώνται από τέτοιες ψηφιακές οντότητες, το ενδεχόμενο αυτό είναι τρομακτικό. Ένας ψηφιακός δικτάτορας, ελέγχοντας άμεσα τον στρατό και τα όπλα μέσω εγκεφαλικών διεπαφών, θα μπορούσε να καταστεί ακαταμάχητος στην καταστολή των αντιδημοκρατικών κινημάτων ή ακόμα και να αποφασίζει για επιθετικές στρατιωτικές ενέργειες με έναν επικίνδυνα ανθρώπινο λιγότερο τρόπο.
Η σκέψη ενός τόσο αποστασιοποιημένου από την ανθρωπιά ψηφιακού ηγέτη, που ακόμα και στον ψηφιακό “ύπνο” του θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφές, αποτελεί πιο τρομακτική προοπτική από ό,τι οι παραδοσιακές μορφές δικτατορίας.
Αυτή η ψηφιακή αθανασία των δικτατόρων ανοίγει νέες συζητήσεις για τα όρια της τεχνολογίας, της ηθικής και της εξουσίας στην ψηφιακή εποχή.
